Podsumowanie jesieni 2014/15 - SENIORZY

Jesteśmy już po półmetku rozgrywek ligi okręgowej sezonu 2014/15, czyli najwyższy czas na podsumowanie. Wisła po 13 kolejkach zdobyła 24 punkty i zajęła 4 miejsce w tabeli (7 zwycięstwa - 3 remisy - 3 porażki). Mistrzem jesieni został spadkowicz z IV ligi - Tuchovia Tuchów.

14 lipca Wisła rozpoczęła okres przygotowawczy do ligowego sezonu 2014/15. Wówczas w letnim okresie treningowych rozegraliśmy w sumie 6 sparingów, w których wypadliśmy korzystnie - 4 zwycięstwa, 1 remis i 1 porażka, strzelając aż 37, a tracąc 12 goli. Mimo, że to tylko mecze kontrolne, to i tak warto zauważyć wysoką formę strzelecką Wisły, która potem była również widoczna w lidze. Spośród tych sparingów wyróżniłbym mecz w Dąbrowie Tarnowskiej, kiedy zremisowaliśmy 2:2 po bardzo dobrej grze z świeżo upieczonym IV-ligowcem, która wróżyła optymizm przed startem okręgówki.

Tak jak to zawsze bywa przed sezonem - w kadrze drużyny zaszły pewne zmiany. Klub z powodu wyjazdu zagranicę opuścił Radosław Furgał. Nikt z kolei do drużyny w tym czasie nie dołączył. Jednak na tym nie można zakończyć tematu o ruchach kadrowych w Wiśle, bo rotacje zachodziły w trakcie trwania rozgrywek. Przede wszystkim z niewiadomych przyczyn z gry zrezygnował Karol Miklasiński (zagrał tylko w 2 meczach). Z powodów zawodowych nie mogliśmy również liczyć na systematyczne występy Sebastiana Batora (4 spotkania). Natomiast kontuzje wykluczyły z gry z niemal połowy spotkań Bartosza Pochronia, Szczepana Kołtona, Stanisława Dernogę czy Przemysława Krupę. W trakcie ligi za granicę udał się również Oskar Choma (tylko 2 spotkania). Tego ostatniego w bramce zastąpił m.in. Grzegorz Gałęziowski, który po... 10 sezonach wznowił treningi w Wiśle. Nie był to jedyny powrót na stare śmieci, bo do drużyny w trakcie rundy dołączyli również inni nasi wychowankowie - Przemysław Pochroń oraz Łukasz Giza. Trener Wisły mógł też liczyć na naszych juniorów - m.in. debiuty w seniorskiej piłce zaliczyli Krystian Bator, Dawid Dubajka czy Dariusz Kapuściak.

Zmiany również zaszły w... systemie rozgrywek. Nasza okręgówka została podzielona na dwie grupy (bocheńsko-brzeską i tarnowsko-żabieńską) po 14 drużyn (w poprzednim sezonie liga liczyła w sumie tylko 16 drużyn). Dlatego w tym sezonie w naszej grupie wystąpiło aż 6 beniaminków. Nie da się ukryć, że poziom ligi po prostu spadł. Wisła Szczucin, która w poprzednich rozgrywkach była średniakiem ligi, teraz mieści się w czubie tabeli. Jednak to nie tylko zasługa reorganizacji. Wiślacy przede wszystkim wreszcie zaczęli... strzelać gole. W ostatnich latach naszym mankamentem była skuteczność i brak rasowego napastnika. Przykładowo - w poprzednim całym sezonie strzeliliśmy 41 goli, a teraz po półmetku mamy ich już 37! Świetną dyspozycją strzelecką popisuje się 18-letni (jeszcze junior) Kamil Żuchowicz. Na dodatek, jak zwykle można liczyć na bramkostrzelnego pomocnika, równie młodego (19 lat) - Jakuba Nytko. Ten duet w 13 spotkaniach w sumie strzelił 24 bramki! Do tego trzeba dodać, jak zawsze mocny punkt w naszej ekipie - defensywę, która niestety borykała się z problemami kadrowymi (patrz: kontuzje i tradycyjnie już zawirowania na pozycji bramkarza) i mamy Wisłę, którą swoją grą cieszy swoich kibiców.

Takim sposobem Wisła po półmetku rozgrywek zalicza się do drużyn, które liczą się w walce o awans do IV ligi (awans uzyska tylko zwycięzca). Jednak okręgówkę prawie zdominowała Tuchovia Tuchów, która niemal nieprzerwalnie od 11 lat grała w IV-lidze i wszystko wskazuje na to, że po roku przerwy ponownie tam wróci. Tuchovia przegrała dwa spotkania (z Unią Niedomice i z Skrzyszowem), które można uznać za wypadki przy pracy i jedno zremisowała (z wiceliderem Ciężkowianką), a resztę pojedynków wygrała, m.in. odstawiając z kwitkiem 6:0 takie zespoły, jak Victorię czy Termalicę II. Natomiast Wisłę w Szczucinie ograła 0:3. Dlatego będzie trudno komukolwiek dogonić tuchowską drużynę, do której Wisła traci 7 punktów. Najbliżej Tuchovii znajduję się Ciężkowianka, która do lidera traci trzy oczka. Solidny zespół z Ciężkowic na jesień przegrał tylko jedno spotkanie - z naszą Wisłą, która po świetnym meczu wygrała aż 6:1. Do grupy pościgowej, oprócz Ciężkowianki i Wisły, można zaliczyć świetnie radzące sobie w tym sezonie zespoły Victorii Koszyce Małe i Ikara Odporyszów. Z tymi drużynami udało się Wiśle zremisować, choć z Victorią powinniśmy ten mecz wygrać, bo do 80 min prowadziliśmy... 4:2.

Kolejne drużyny to już średniaki ligi oraz drużyny, które będą walczyć o utrzymanie. Z tego grona najgorzej wspominamy Unię Niedomice i rezerwy Dąbrovii, bo to one okazały się lepsze w pojedynku z nami. Na boisku w Niedomicach krąży chyba na nas jakieś fatum, bo w ostatnich latach graliśmy tam trzykrotnie i za każdym razem wracaliśmy na tarczy. Polegliśmy również w wyjazdowych derbach Powiśla, kiedy Dąbrovia II w końcówce spotkania potrafiła zadać decydujący cios. Punkty straciliśmy też z inną drużyną rezerw - Termalicą Bruk-Bet, kiedy po wyrównanym meczu padł remis 1:1. Drużyna z Niecieczy przed sezonem przez niektórych stawiana była, jako pretendent do... awansu, ale jak widać mocno zawodzi. Z pozostałymi zespołami Wisła nie miała większych problemów. Z bagażem 6 goli odstawiliśmy autsajdera ligi - Łukovię oraz z 4 golami przedostatnią drużynę - Iskrę Olesno. To te ekipy po półmetku rozgrywek znalazły się pod kreską i na wiosnę muszą mocno wziąć się garść, a pamiętajmy, że ilość spadkowiczów może się powiększyć, bo to zależy od spadków z wyższych lig. W tej rundzie również gładko pokonaliśmy Pogórze Pleśną (0:3) i LUKS Skrzyszów (5:2), to drużyny, które w jesieni radziły sobie najlepiej spośród beniaminków. Nie daliśmy też szans Tarnovii Tarnów (4:1) oraz Dunajcowi Zbylitowska Góra (3:0).

W podsumowaniu jesieni nie może również zabraknąć akapitu o Pucharze Polski. Tam również zaszły zmiany w systemie rozgrywek. Przede wszystkim mecz ligowy nie może być już równocześnie spotkaniem pucharowym. Na dodatek drużyny z IV i III ligi biorą udział już od samego początku rozgrywek (wcześnie dołączały dopiero na wyższych szczeblach). Wisła została dokooptowana do Pucharu Polski podokręgu żabieńskiego. Bez większych problemów pokonaliśmy Iskrę Olesno, a następnie Ikara Odporyszów. W finale, który odbył się w Żabnie również odstawiliśmy z kwitkiem Unię Niedomice i tym samym triumfowaliśmy w tych rozgrywkach. Za zwycięstwo Wisła otrzymała pamiątkowy puchar, dyplom oraz szanse gry o Puchar Polski okręgu Tarnów, gdzie zmierzymy się z innymi zwycięzcami innych podokręgów (tarnowskiego, brzeskiego i bocheńskiego).

Tabela:


Statystyki:


Punktacja kanadyjska:

Copyright © 1998-2024 Wisła Szczucin. Wszystkie prawa zastrzeżone. Admin.